خبرگزاری مهر، گروه استانها - حشمت اله آزادبخت: خرداد ۹۴ بود. مسئولان به رومشکان رفتند تا کلنگ زنی یکی از بزرگترین پروژههای کوهدشت و رومشکان را رقم بزنند. پروژهای که چراغ امید جوانان بیکار بسیاری را روشن کرد و قرار بود نقطه پایانی باشد بر دغدغههای فقر خانوادههایی که چند تحصیلکرده بیکار در خانه دارند.
تحصیلکردههایی که یا باید دستها را به کار کشاورزی بسپارند یا به فرمان ماشین مسافرکشیِ که باید تا غروب در خیابان شهر نعره بزند شاید هزینه بنزین خود را دربیاورد. اما بسیاری از آنها از این دو هم بیبهرهاند و باید دست بهزانوی بیکاری بزنند و چشمها را به دلخوشی کلنگ پروژهای بدوزند که قرار است دستهایشان را با کار درگیر کند.
۱۰ماه پیش بود که معاون پارلمانی رئیسجمهور، استاندار، نماینده کوهدشت و رومشکان درمجلس و برخی مسئولان در زمینی نرسیده به رومشکان گرد هم آمدند و کلنگ پروژهای نویدبخش را بر زمین کوبیدند.
خبرنگار مهر از سرمایهگذار این پروژه خواست تا کلنگ محل سرمایهگذاریاش را به زمین بزند تا جای ضربه کلنگش را به عکسی یادگاری ماندگار کند.
جای کلنگی که قرار بود چند سال بعد قسمتی از محوطه عظیم کارخانه ذوب آهنی باشد که بیش از ۸۰۰ نفر را به خود مشغول خواهد کرد. آن روز با سخنرانیهای بسیار و ریختوپاشهای معمولش گذشت.
همان روز سرمایهگذار پروژه به خبرنگار مهر گفت که هیچ وامی از دولت نگرفته و تمام ۱۲۰۰ میلیارد سرمایهگذاری را از دارایی خود تأمین میکند.
استاندار لرستان روز مراسم کلنگ زنی بابیان اینکه روند توسعه در این منطقه خیلی هزینهبردار نیست، اظهار داشت: مردم رومشکان از مشارکت بالایی برخوردار هستند سرمایهگذاری که به این منطقه آمده تا سرمایهگذاری کند بدون شک تحقیقات خود را قبلاً انجام داده و یکی از دلایل حضور سرمایهگذار در رومشکان بدون شک همین ویژگی مشارکتپذیری مردم آن است.
الهیار ملکشاهی نماینده مردم کوهدشت و رومشکان نیز در آخرین اظهارات خود بابیان اینکه کار اجرایی کارخانه ذوبآهن آغازشده است ابراز امیدواری کرد که با راهاندازی این کارخانه بخشی از معضل بیکاری در کوهدشت و رومشکان رفع شود.
حالا ۱۰ ماه از روز کلنگ زنی میگذرد و نهتنها ساختمانی از جای ضربهی کلنگ بلند نشده، بلکه تنها زمینی روی دست خودش مانده که روز کلنگ زنی توسط چند لودر مسطح شد و هنوز همان زمین مسطح است که بود و انگار خبری از ساختوساز نشد که نشد.
حالا خیل جوانان بیکار کوهدشت و رومشکان مانده و کلنگی که ساختمانی از جای ضربهاش برنخاست تا مرهمی بر زخم فقر و بیکاریشان باشد.
مهرداد غضنفری معاون استاندار لرستان در گفتگو با خبرنگار مهر بدون اشاره به جزئیات مشکلات این پروژه در مورد آخرین وضعیت احداث ذوبآهن رومشکان میگوید: ذوب آهن رومشکان یک مشکل حقوقی دارد که دنبال رفع آن هستیم.
بههرروی صحبت از یک پروژه است؛ پروژهای که میتواند آغوشی گرم برای بیکارانی باشد که در هوای سرد بیکاری روزگار میگذرانند، آنهم در دو شهرستانی که نه کارخانهای دارند و نه درآمد.
شهرستانهای کوهدشت و رومشکان که جوانانی مستعد دارد اما دستهای خالیشان بهجایی بند نیست تا بتوانند نانآور خانه باشند.
و همچنان این دو شهرستان مانده و چشمهای انتظاری که به دستهای مسئولان است شاید آستین مسئولیت بالا بزنند و حصار کارخانه ذوبآهن و کارخانههای دیگری را بالا بیاورند تا این جوانان جویای کار را از باتلاق کهنه بیکاری نجات دهد و آهن فقرشان را ذوب کند.
نظر شما